Je bent niet alleen… LOU NIESTADT

Nadat ons derde kindje geboren werd zat ik op een roze wolk! Eindelijk na 14 jaar verkering getrouwd met mijn grote jeugdliefde en als klap op de vuurpijl een derde kindje. Het kon allemaal niet mooier….

Maar dan als onze derde 9 maanden is voel ik me toch iets minder HAPPY. Terwijl ik alles heb wat ik wil en er niets van wil missen of ruilen voel ik me toch niet zo blij. Ik voel schaamte, ik wilde dit derde kindje toch zo graag?! Iedereen zei toch doe maar niet , je hebt het al zo druk met een GEZONDE zoon en dochter…

Maar toen deed ik iets waar ik nog ELKE dag DANKBAAR voor ben. Ik schreef me in voor het Virtuele Kampvuur van LOU NIESTADT. Dit was een plek vol inspiratie waar ik zo blij van werd. Precies wat ik nodig had en elke keer op het juiste moment (toeval?!). Bij dit vuurtje vol met nog meer fantastische (gelijkgestemden) vrouwen schoof ik elke week aan. Natuurlijk ook best spannend tussen mensen die je niet kent dus voor mijn bleef het eerst bij OPLADEN door te luisteren naar LOU, reacties te lezen maar (nog) niet te reageren.

Totdat ik op een dag vond dat LOU verdiende te weten wat zij voor mij deed (zo dankbaar dat ik dat DURFDE) en toch een reactie plaatste….

Pippipirate september 16, 2016

Lieve Lou, Ik weet eigenlijk niet goed hoe ik moet beginnen, maar ik ga eindelijk toch eens de stap nemen om te reageren. Hopelijk lukt het want mijn jongste dochter kan elk moment wakker worden. Ik kijk elke week je fantastische filmpjes en denk elke week, nu ga ik ook aanschuiven. Ik weet niet wat mij tegenhoud, maar elke keer komt het er niet van. Ik ben een jonge moeder van drie (de jongste is 8 maanden…) En blij elk filmpje denk ik, zo wil ik zijn en oh wat vreselijk herkenbaar! Ik heb alles wat ik wil maar toch heb ik gister de stap genomen om naar de huisarts te gaan omdat het geluk evengoed ver weg lijkt. Nu eindelijk de eerste stap is gezet moet ik echt gaan leren aan mezelf te geven. Tijd voor mezelf en niet constant denken wat andere ervan denken en of ik wel een leuke vrouw, moeder, vriendin enz. ben. Het lastig is dat ik precies weet wat ik wil, maar ik krijg het niet voor elkaar om te toe te passen. Het lijkt me heerlijk om een Rebelse dag te hebben en niet je bed op te maken, om de boel de boel te laten, maar dat lukt me dus (nog!) niet. Ik wil je dus even laten weten dat ik vreselijk dankbaar ben voor je filmpjes (ik heb je gister zelfs aan de huisarts geadviseerd omdat ze mijn problemen ook zo herkende) en ik hoop dat er een dag is dat het me lukt! En tot die tijd hoop ik dat ik vaker durf te reageren en tijd durf te maken om bij jullie aan te schuiven!

Heel veel liefs en succes met deze prachtige plek!

Oh ja, je site zit er prachtig uit en eigenlijk wil ik nu al je e-cources volgen… ik kan gewoon geen keuze maken!

Toen ik hierop een reactie kreeg werd ik zo HYPER! Zo’n gevoel van JARIG, dat LOU de moeite deed om op mij te reageren…
Lees hier haar liefdevolle reactie:

Lou Niestadt september 16, 2016

Wauw! Wat een fantastische reactie. Dank je wel voor je (h)eerlijkheid! Ik weet precies hoe je je voelt, het is ook ontzettend lastig! Terwijl ik je schrijf staat het aanrecht vol vaat, liggen er kleren op de grond in de slaapkamer, slingeren er in de haast van buiten naar binnen gehaald spullen door de kamer, ligt mijn tas op tafel, post ongeopend, de salontafel nog vol vingers van de kleinkinderen, moet er nodig stof gezogen worden en als ik niet snel die ramen eens lap dan kan ik straks niet eens meer zien dat ik aan het water woon. Maar ik zit nu met jou te praten en dan heb ik er geen last van. Dit vind ik belangrijker. Levende dingen gaan voor dode dingen denk ik dan. Als de hondjes net lekker op een stapeltje kleding liggen dan laat ik ze liggen. Als de kat op bed ligt, dan maak ik het nog niet op. Nu heb ik er geen last van en zit ik schaamteloos te typen. Maar als er zometeen ineens onverwacht iemand voor de deur staat (wat hier nog al eens gebeurt, zeker met het mooie weer komt er van alles aangewaaid en gevaren) dan ga ik ineens met hún ogen naar mijn omgeving kijken en veranderd schaamteloos in schaamte… Maar als ik het niet belangrijk genoeg vind om het nu voor mezelf te doen, dan is het dus niet belangrijk genoeg. Dat helpt om die schaamte meteen maar over boord te gooien. En ik mag mezelf van mezelf ook niet meer verontschuldigen.
Ik begrijp heel goed dat het geluk ver weg kan lijken, ook als je alles lijkt te hebben. Vergis je niet in het effect van kleine kinderen op je dag en je gemoedstoestand. ik kan het nu weer aan den lijve ervaren nu er weer klein(e)kinderen zijn. Tegelijkertijd kan ik daardoor ook ervaren hoe snel geluk op kan wellen op het moment dat je even alleen bent. Als ik in mijn ééntje over de steiger loop nadat de kinderen zijn geweest, voelt de vrijheid nog veel groter. Daarom is het zo belangrijk om die tijd te maken voor jezelf! Je hebt het echt nodig. En chapeau dat je naar de huisarts bent gegaan (en dank voor het verspreiden van het vuur!) Want vaak vinden we dat we niet moeten zeuren en dat we niet mogen klagen. Maar het onder woorden brengen is heel heilzaam. Daarom vind ik het ook echt geweldig dat je hier nu aan geschoven bent met woorden. Delen is werkelijk vermenigvuldigen!
Zo leuk dat je wel alle e-courses zou willen doen! Straks komen ze allemaal samen in de Wild & Free Society én komt er een kick off cursus om te helpen kiezen en afmaken.
Wordt vervolgd en… Welkom! fijn dat je er bent!

Wat hierna volgde was het begin van een betere versie van mijzelf. Dit zorgde voor niet alleen een HAPPY WIFE maar voor een HAPPY LIFE zoals mijn man het toen omschreef. Zijn dankbaarheid toonde hij door LOU een persoonlijk dank woord te schrijven. En omdat ons huis vol hangt met LOU reminders uit haar boeken (less is luxe en groots en meeslepend leven) vraagt hij of ze misschien een persoonlijke poster kan maken om mij te bevrijden van al die hoge eisen die ik mezelf heb…

Met veel liefde kregen zowel mijn man als ik als verrassing een persoonlijke brief met POSTER.

Dit allemaal zorgde voor een lidmaatschap in The Wild en Free society, het worden van een bondgenoot, een jaar lang Groots en Meeslepend leven en voor NU een kamer in het Virtuele Magical Manifesting Motel. Hier laat ik mezelf op met VITAMINE LOU tijdens haar live meetings met fijne gelijkgestemden vrouwen…

Want nog steeds is LOU mijn beste therapie EVER!!

Ik kan nog wel een tijdje doorgaan over hoe FANTASTISCH ik LOU NIESTADT vind maar dat mag je zelf ervaren…
HOE?
Luister haar podcast, lees haar boeken, reserveer een kamer in het Motel… 
https://louniestadt.com/