Manifesteren, trots!!
De afgelopen tien maanden waren best heftig. Ik heb al mijn hele leven het gevoel dat dingen met een reden gebeuren en dat het altijd voor ‘het betere’ is… Vertrouwen op dat betere viel niet altijd mee. Soms dacht ik er bijna te zijn om vervolgens de volgende ‘test’ te krijgen. ‘Ohh ja joh, jij denkt dat het weer gaat?! Maar wat als dit gebeurt ?
Door vertouwen te houden en evengoed veel tranen te laten werd ik langzaam steeds verrast door het betere.
En nu, tien maanden later, terwijl ik hier in Zweden zit kan ik eindelijk terugkijken naar een moeilijke periode waar veel goeds uit voort gekomen is.
Ben ik dankbaar voor deze ‘leerschool’ en trots op wat het gebracht heeft.
Hoe? Kijken naar wat er wel is ipv van wat er niet is. Zoveel liefde te voelen van familie en vrienden. Lieve woorden, bosjes bloemen, doosjes troost chocolade, lieve kaartjes, dikke knuffels…
En dus ben ik trots op mezelf, op mijn gezin, mijn familie en vrienden en ontzettend blij met dit fijne leven wat ik mag leven!!
